Dziadkowie to bardzo ważne osoby
(szczególnie dla każdej wnuczki i wnuczka).
Wiedzą o tym także autorzy książek dla dzieci.
Zapraszamy zatem do czytania (najlepiej z babcią i/lub dziadkiem) pięknych historii o Babciach i Dziadkach - Najwspanialszych Bohaterach każdego wnuczka i wnuczki:
Andiemu brakuje babci - zazdrości swoim kolegom, którzy je mają i otrzymują od nich prezenty i mogą z nimi chodzić na karuzelę. Pragnienie babci jest tak silne, że Andi wymyśla sobie babcię - czemu na jabłoni? Ponieważ tam spędza dużo czasu w swoim ogrodzie. Z wymyśloną babcią chłopiec prowadzi autobus, pływa żaglowcami, łapie dzikie konie, chodzi do wesołego miasteczka, planuje wyprawę do Indii. Wymyślona babcia ma szalone pomysły, ale jest też bardzo mądra i dowcipna.
Pewnego dnia do domu obok wprowadza się starsza pani - pani Finn. Chłopiec pomaga jej w codziennym funkcjonowaniu - pracach w domu oraz w zakupach. Ta znajomość zabiera Andiemu coraz więcej czasu - do tego stopnia, że brakuje mu go zwariowane zabawy z babcią na jabłoni. Andi wyznaje sąsiadce, że tak bardzo chce mieć babcię, dlatego sobie ją wyobraził. Pani Finn również wyznaje, że wyobraża sobie swoje wnuki, które mieszkają daleko od niej - w Kanadzie.
posłuchaj: https://www.youtube.com/watch?v=Uw_-oDV52JM
"Sklep z babciami" - autor: Dominika Gałka
Wojtek kończy trzecią klasę szkoły podstawowej. Marzy o wspaniałych wakacjach - wszak po nich czeka go zupełnie nowe szkolne, życie. Tymczasem jego zapracowani rodzice nie zaplanowali żadnych wakacyjnych wyjazdów - trzeba je spędzić w mieście. Wojtkowi brakuje pomysłu na aktywności i najzwyczajniej w świecie się nudzi. Zły na rodziców rzuca swoją ulubioną zabawkę - psa, któremu rozbija się guzikowy nos. Gdzie można kupić nos? W sklepie - w pasmanterii. Tak Wojtek trafia do miejsca prowadzonego przez trzy starsze panie.
To spotkanie zaowocuje przygodami, które pokażą, jak ważna jest łączność między najmłodszym i najstarszym pokoleniem.
W tej książce wypożyczalnia książek zmienia się w wypożyczalnie babć. Do pani bibliotekarki przychodzi trzech chłopców: każdy ma inną prośbę i poszukuje innej babci. Prośby nie pozostają bez odpowiedzi. Po kilku dniach na chłopców czekają trzy panie - które niejako odpowiadają na ich potrzeby.
Dzięki „wypożyczalni” mogą spełnić swoje marzenia i poczuć się mniej samotnymi. Babcie odbierają ze szkoły, czytają książki, ale najważniejsze - czerpią radość ze wspólnego przebywania.
To książka napisana przez legendę światowej muzyki sir Paula McCartneya z zespołu „The Beatles”. Tytuł to przezwisko, jakie nadał autorowi jego wnuk. A sama fabuła oparta jest na doświadczeniach z zabaw z wnukami. Co zatem robi przedziadek? Ma magiczną busolę i pocztówki, dzięki którym podróżują w czasie i przestrzeni, a tym samym przeżywają szalone przygody.
"Babcia" - autor: Barbara Supeł
"Dziadek" - autor: Barbara Supeł
Wzruszające, wierszowane opowieści wnuków: o babci opowiada wnuk, a dziadku wnuczka. Historie zaczynają się jeszcze przed przyjściem na świat, kiedy przyszła babcia i przyszły dziadek dowiadują się, że zostaną dziadkami. Następnie towarzyszy wnukom i dziadkom w ich wspólnej drodze: zabawach w księżniczki i rycerzy, nauce gry na pianinie, wspólnym spacerom po lesie, pracach w ogrodzie, smutkach i radościach życia. Czym się kończą? Pięknym wyznaniem, ze babcia i dziadek na zawsze pozostają w naszej pamięci.
Książki bardzo proste w swoim przekazie, mają niezwykłą moc. W prostej treści przekazują całą siłę miłości, wspierania się, czułości i takiego najzwyczajniejszego bycia razem. Nie znajdziecie w nich nadzwyczajnych przygód, lecz wspólne pieczenie ciasta. I ten zapach ciasta pieczonego z babcią jest pewnie dla tych, którzy to przeżyli najpiękniejszym zapachem na świecie. Takich wspomnień życzymy sami sobie nawzajem.
Seria „Rodzina” w której wyszły tytuły "Babcia" i "Dziadek" to książki nie tylko dla dzieci. Piękny, wierszowany tekst uzupełniony delikatnymi ilustracjami będzie idealnym prezentem zarówno dla dziecka – jako opowieść o poszczególnych członkach jego rodziny, jak i dla dorosłych – jako podziękowanie i przypomnienie o tym, że rodzina jest najważniejszą rzeczą na świecie.
Tytułowa chusta staje się symbolem porozumienia na wielu płaszczyznach. Pierwszym z nich jest porozumienie między babcią a wnukami. Kiedy babcia wraca ze szpitala i w domu panuje nerwowa atmosfera dwójka małych kuzynów nie może sobie znaleźć miejsca, a potrzebują trochę spokoju, aby przemyśleć co się dzieje wokół nich. Dzięki babci i jej chuście znajdują spokojne miejsce. I tu mamy kolejny poziom zrozumienia: dzięki babci, która wie, co w danej chwili potrzebują jej wnuki, mogą one poukładać sobie wszystko według własnych możliwości. Trzeci poziom zrozumienia przychodzi, kiedy babcia po kilku dniach umiera. Ale dzięki miejscu jakie stworzyła dla wnuków za życia (spokojny czas pod jej chusta) radzą sobie z jej śmiercią.
Książki o tak trudnych tematach jak śmierć wymagają dużej wrażliwości i specjalnego języka. „Chusta babci” ma jedno i drugie.
Majka wcale nie chce jechać do ciabci - czyli ciotecznej praprapraprababci, która mieszka w Szczecinie w starej kamienicy z małym, czarno-białym telewizorem. Zapowiadają się najnudniejsze wakacje w życiu Mai. Tymczasem przed dziewczynką wielka przygoda i odkrywanie rodzinnej tajemnicy. Ciabcia jest tu opiekunką i przewodniczką, która w odpowiedniej chwili wskaże drogę czy wyciągnie z tarapatów.
Tutaj możesz obejrzeć spotkanie z autorem: https://www.youtube.com/watch?v=wwH54SzCRGc
Tematyka babć i dziadków niestety nierozerwalnie łączy się z odchodzeniem. Piękna i potrzebna obecność dziadków w życiu wnuków to czasem także ich brak, czas odejścia, a tym samym konieczności zmierzenia z pustką, jaką po sobie zostawiają. Eryk - bohater książki „Niezłe ziółko” miał w babci niezwykłe oparcie. Wniosła do jego życia zapach ziół oraz niezwykle bogatą wiedzę o faunie i florze. Dzięki jej mądrym radom mógł uczyć się jak pokonać własne lęki. Po jej śmierci Eryk (ale także jego rodzice) muszę radzić sobie sami. Jednak mądrość babci pomaga im również kiedy jej nie ma.
Wejdź w link i posłuchaj: https://www.youtube.com/watch?v=00vtJ52o9bc
W tej książce ani razu nie pojawiają się słowa: „choroba”, „śmierć”, „odchodzenie”, ale nie mamy wątpliwości, że ta pięknie ilustrowana publikacja opowiada o tym opowiada. Wnuczek żegna się ze swoim ukochanym dziadkiem, który zostaje na wyspie. Tam już zawsze będzie odpoczywał i nic go nie będzie bolało, a czas będzie spędzał ze swoimi przyjaciółmi. Dziadek jednak nigdy nie odejdzie na zawsze, bo… zawsze będzie obecny w pamięci wnuczka.
Czasem potrzeba aż groźnego wydarzenia, żeby wyrwać się ze swojej codziennej egzystencji i dostrzec drugą osobą. Noi spędza wakacje u babci, ale okropnie się nudzi, bo babcie jest bardzo zapracowana. Pewnego dnia Noi wymyka się i samodzielnie rusza na wyprawę. Wszystko komplikuje się, kiedy nadciąga sztorm i chłopiec potrzebuje pomocy. Na ratunek przybywa oczywiście babcia. Dzięki tej dramatycznej sytuacji, Noi docenia pracę babci, a ona z kolei dostrzega, że do tej pory jej wnuk się nudził. Tak rodzi się niezwykle cenna międzypokoleniowa przyjaźń.
Ta książka łączy w sobie dwa wielkie tematy wiążące się z dziadkami: pragnienie posiadania dziadka oraz odchodzenie. Bertil bardzo chce mieć dziadka, z którym będzie mógł spędzać czas, tak jak się powinno robić to z dziadkiem. Jego przyjaciel, wie, gdzie takiego można znaleźć. Razem idą więc do domu starców. Choć ta opowieść nie ma pozytywnego zakończenia, bo Bertil i dziadek będą musieli się rozstać, to niezwykłym szczęściem było ich spotkanie oraz czas, jaki spędzili razem.
"Franciszka" - autor: Anna Piwkowska
To powieść, która porusza wiele ważnych wątków. Jednym z nich jest relacja między Franciszką (wnuczką) a Ewą (babcią). Ten duet, wbrew opisywanemu chociażby w prezentowanych w tym zestawieniu książkach nie miał jeszcze szans, aby się nawiązać i zbudować relacje. Dopiero choroba mamy Franciszki zmusza je do wspólnego życia. Babcia nie chce pełnić roli stereotypowej (czytaj ciepłej, czekającej z ciastem babci), a Franciszka wcale nie zamierza być wnuczką jak z obrazka (czytaj pomagającą babci w jej codziennych obowiązkach i z radością słuchającą rad starszego pokolenia). Ta relacja, choć trudna, bo każda z bohaterek niesie ze sobą bagaż trudnych doświadczeń, pokazuje prawdziwe i głębokie oblicze więzi międzypokoleniowych. Ewa i Franciszka dojrzewają do swoich ról, wspierając się wzajemnie.
żródło: https://czasdzieci.pl/ro_artykuly/id,11479652.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz